عدد ابجدی: 195 الصادق به معنی کسی است که در اقوال و افعال خود راستگو باشد و مداومت بر این اسم موجب حصول صدق و صفای باطن است.
 

پژوهه در مفهوم الصادق از مترجم

این واژه از اسمای خداوند بدین معنی می باشد که وجود اقدس پروردگار راستگو است و به وعده های خود عمل می کند.

«و کیست که در گفتارش از خداوند راستگوتر باشد، وعده های خداوند حق است و چه کسی گفته اش از خداوند راست تر است»؟! «نساء/87 و 126»
گاه صداقت به معنای مطابقت با واقع است مثل آن که می فرماید:

"خداوند رؤیای رسول خویش را به حق، صادق (مطابق) دانست". «فتح/27»

"امیرالمؤمنین علی"علیه السلام می فرماید: «ایمان بنده مطابقِ با واقع نمی باشد مگر آن که به آنچه در قدرت و اختیار خداست مطمئن تر باشد از آن چه در اختیار خودش می باشد».

انسان می تواند از مجموع معانی صدق و صداقت بهره و حظ بزرگی برای خویش اختصاص دهد. وقتی زبان و قلب و رفتار صادق شدند یعنی سخن لغو و باطل از زبان خارج نشد، قلب به آنچه که "خدا و رسول"صلی الله علیه و اله و سلم آورده اند ایمان می آورد و در رفتار نیز خلاف دستورات "خدا و رسول" صلی الله علیه و آله و سلم کاری انجام نمی دهد و در این مرتبه است که صداقت شخص اثبات می شود.
نویسنده: ملاحبیب الله شریف کاشانی
مترجم و شارح: استاد محمد رسول دریایی


منبع: شریف کاشانی، ملاحبیب الله؛ (1383)، خواص و مفاهیم اسماء الله الحُسنی(نامهای زیبای خداوند)، ترجمه ی محمدرسول دریایی، تهران: نشر صائب، چاپ ششم